Aad van Haaster (Lisse, 1952) zegt over het ontstaan van zijn werk:

​

"Ik zie mezelf als maker. Ik maak wat ik mij voorstel, geef vorm door middel van materialen die ik vind. Beelden maken doe ik al mijn leven lang (net zoals waarschijnlijk de meesten van ons). Meestal blijven deze beelden in mijn hoofd. Soms zet ik ze in de wereld. Mijn instelling is autodidactisch. Ik heb voorkeur voor de gewone, alledaagse dingen. 

​

Het alledaagse ontstaat door geregelde terugkeer van dezelfde dingen, patronen, gewoonten. Ik raak eraan gewend, het wordt deel van mijn wereld en daarbij een vast gegeven. herhaling is de moeder, gewoonte het kind en aandacht de wind die het smeulende kooltje kan doen opvlammen. Vernieuwing maakt nieuwsgierig, verwondering geeft glans. Maar hoe vaak kan het nieuwe herhaald worden zonder dat de verwondering sleets wordt?

​

Om de beelden te realiseren kies ik materiaal en techniek. Bij deze keuze worden ook karakter en sfeer van het werk bepaald. In de keuze voor techniek ligt opgesloten hoe het beeld vorm zal krijgen. Techniek is een gereedschap en is de "inspiratie" voor het materiaal. 

Zoals bij mij aandacht de inspiratie laat ontvlammen, zo zie ik de gekozen techniek als een gloeiend vuur van waaruit het materiaal gesmeed wordt en vorm krijgt.

​

Nog een andere, parallelle, bron van inspiratie, naast de min of meer spontane beeldenstroom is voortdurend onderzoek. Onderzoek ontstaat voor mij vanuit een combinatie van nieuwsgierigheid en onwetendheid. Verwondering en 'het willen weten'.

​

Dat wat ik niet weet, juist dat is wat nieuwsgierig maakt. Dat wat ik niet kan kennen, kan ik wel vermoeden, intuitief volgen en onderzoeken. Verwoorden gaat in het begin moeizaam, het is immers nog deels door mist omgeven. Wat een geluk dat ik het, tijdens experiment en onderzoek, mezelf wel kan laten zien.

​

Het geëxposeerde werk is ontstaan vanuit combinatie van idee, onderzoek en intuitie.

​

Meer werk zien van Aad van Haaster? ga dan naar de website www.aadvanhaaster.com.